Sans merci

I met a lady in the meads

Full beautiful, a fairy's child;

Her hair was long, her foot was light,

And her eyes were wild.

I set her on my pacing steed,

And nothing else saw all day long;

For sideways would she lean, and sing

A fairy's song.

I made a garland for her head,

And bracelets too, and fragrant zone;

She look'd at me as she did love,

And made sweet moan.

She found me roots of relish sweet,

And honey wild, and manna dew;

And sure in language strange she said,

I love thee true.

from “La Belle Dame sans Merci”

by John Keats

(hopefully not laying “alone and palely loitering”, as the knight eventually did)

A hell of a runner (και καλά)

[ENG] Life's not just about motorcycles, that's for sure. Relationships, family, friends, job, there are all there to mess up with your mind, but what matters is your effort to get over the hardships, the moments you wish you just didn't exist. And running is a nice way to escape reality, only for just fractures of time. Lately I installed RunKeeper, a nice application on my phone that keeps track of any running, walking or cycling effort, complete with distance and speed tracking, maps etc. I'll be using the following icon as a link for my page in RunKeeper.

1/2011

A day at the office

[ENG] Always the same question: "why did it take us almost 12 hours to reach home from Spain?" Wasted when you get home, from the landings and the take-offs, from the time waiting in lousy airports doing nothing. But that’s how things are in press launches, it’s a job and it’s got to be done correctly, and that involves waiting for the next plane without complaining, and then the one after that. I would lie saying the whole thing actually is what one might call a “boring job”, especially when you get to travel that much (no expenses paid), ride brand new bikes and meet people, languages, places, remote villages in the south of Spain. We get our highs and lows even in press launches, we get to ride endless kilometers being soaking wet or cold, but at the end of the day, when you get to find pictures like the ones my dear colleague, Thodoris Ermilios, got from our three-day trip to Marbella, you can do nothing but admit it was worth it. Damn it was…

 

copyright@thodoris ermilios

1/2011

An ordinary night

A falling star fell from your heart

and landed in my eyes...

[ENG] In just another ordinary night. At least I've got the net answering the BIG question: ¿Cuándo te vas a casar?, that is when I am going to get married. Thank God we’ve got that kind of information!

[GRE] Σε μια συνηθισμένη νύχτα. Τουλάχιστον έχουμε το ίντερνετ να δίνει απάντηση στο ΜΕΓΑΛΟ ερώτημα: ¿Cuándo te vas a casar?, πότε δηλαδή θα παντρευτώ. Ευτυχώς που υπάρχει το δίκτυο και παίρνουμε τέτοιες κρίσιμες πληροφορίες.

1/2011

Some pics...

[ENG] And some pics from the race mentioned below, by racephoto.gr

[GRE] Να και μερικές φωτό από τον αγώνα, από το racephoto.gr

 

 

copyright@racephoto.gr

5/2006

Enduro Factory Racing

Security highly trained dogs Mike and Hera watching the bike. Handmade license plate on trailer

[ENG] Back in 2006, almost two months before completing my military duties, there was this race for the Greek Enduro Championship taking place in Pyrgos, close to my hometown in Zakynthos. At that time I just had a couple of enduro races for the local Attika Enduro Cup in Athens, but decided to give it a go at the national championship. So, I got my beloved Yamaha WR 450F to Zakynthos, borrowed my dad’s Vitara and a friend’s trailer and off I was. The thing is that I was all alone, and pretty anxious indeed about the race. After an adventurous night with no sleep at all (thanks to heavy snoring by the guy I shared the room with), I found out the race was not that hard.

Where it all started from, Gaitani, Zakynthos

Doing some serious training (running) around Zakynthos' stadium

Factory multi-million training bicycle

At the finish line

[GRE] Στις αρχές του 2006, και δύο μήνες πριν απολυθώ από τον Στρατό, αποφάσισα να τρέξω τον πρώτο μου αγώνα για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro, στον Πύργο. Μέχρι τότε είχα τερματίσει μόνο σε δύο αγώνες του Attika Enduro Cup. Κατέβασα το αγαπημένο μου Yamaha WR 450F στη Ζάκυνθο, δανείστηκα το Vitara του daddy και ένα τρέιλερ φίλου και έφυγα μόνος για Πύργο. Μετά από μια επεισοδιακή νύχτα κατά την διάρκεια της οποίας δεν κατάφερα να κλείσω μάτι (ροχαλητό διπλανού γαρ), τερμάτισα κύριος τον αγώνα μου.

Happy indeed

5/2006

Wicked mopeds

 

[ENG] As a rookie editor in Greek motorcycle magazines, you have to spend some serious time riding mopeds, aka four-stroke small cylinder bikes, which are hugely popular amongst couriers... so the best you can do is do it in style. Besides, I could never forget where I started from, and the story goes back to my early High School years in Zakynthos with my dear old Yamaha Alpha 100 (2-stroke hyper power 110cc engine), that some f%#$%#$r stole while I was at school. I still remember hearing the sound of its Giannelli silencer fading away as the bike was being stolen.

[GRE] Καθώς σαν νέος συντάκτης στα Ελληνικά περιοδικά μοτοσυκλέτας επιβάλλεται να περάσεις ένα σημαντικό χρονικό διάστημα οδηγώντας παπάκια, τουλάχιστον πρέπει να το ευχαριστιέσαι. Δεν μπορώ άλλωστε να ξεχάσω τις ρίζες μου, που φτάνουν στα πρώτα χρόνια του Λυκείου, στη Ζάκυνθο, πάνω στο λατρεμένο μου δίχρονο πυραυλάκι Yamaha Alpha 100, που κάποιος μ@#$ας μου 'κλεψε κάτω από το φροντιστήριο. Ακόμη θυμάμαι τον ήχο από το τελικό Giannelli που είχα βάλει να χάνεται στο βάθος καθώς μου το έκλεβαν.

2007

Inspirations Ι

[ENG] What a ride! What a laugh! Glad I was there, with those guys. Eventhough we had to do all the shitty work once more.

[GRE] Τι βολτάκι! Τι γέλιο! Τυχερός που ήμουν εκεί, με αυτά τα άτομα. Αν και για άλλη μια φορά έπρεπε να κάνουμε εμείς όλη την σκατοδουλειά.

Chania/Χανιά

7/2007

An Englishman in Varibobi (more pics)

[ENG] Remember the story? Just came through some more pics from our two days in Athens with John Hogan...

[GRE] Θυμάστε την ιστορία του Βρετανού συντάκτη στην Αθήνα; Μόλις πέτυχα μερικές ακόμη φωτό, φυσικά του Λεγάκη...

copyright@giorgos legakis

9/2008

This is the one [sic]

[ENG] Τhe kind of emotions riding an off-road motorcycle in almost perfect conditions evokes, is a unique and strictly personal story that hardly gets deeply understood. A play of pure lure, of neat attraction, a game between a master and a servant as they say… although roles shall not always be that clear. Got this picture back in November 2004, at the sandy beach of Laganas, Zakynthos. A deserted place, almost twelve kilometers long, and a rainy-wet grippy sand. Ride on…

[GRE] Τα είδος συναισθημάτων που εξάπτει η οδήγηση μιας χωματερής μοτοσυκλέτας σε σχεδόν τέλειες συνθήκες, είναι μια μοναδική και αυστηρά προσωπική ιστορία, που δύσκολα γίνεται πλήρως κατανοητή. Κάπως σαν ένα παιχνίδι έλξης, μια μούσα που τραγουδώντας σε τραβά, μια σχέση αφεντικού και δούλου όπως λένε... αν και οι ρόλοι δεν γίνεται να είναι πάντα τόσο ξεκάθαροι. Η φωτό τραβήχτηκε Νοέμβρη του 2004, στην αμμώδη παραλία του Λαγανά στη Ζάκυνθο. Έρημος χειμωνιάτικος τόπος, με μήκος κάπου στα δώδεκα χιλιόμετρα, και μια βρεγμένη άμμο να κρατά σαν τσίχλα. Ride on...

11/2004

Those were the dayz

[ENG] Here’s a story for you: Back in 2001, after having various mopeds during High School, I finally convinced my parents to allow me get my first motorcycle. It was a Yamaha DT 125R, a dream bike for me at that time. Long-travel suspension, real brakes and a feeling of a proper motorcycle, were some of the things that had me flying in heavens for months. The problem was that I had my DT 125R sitting in my dad’s backyard in Zakynthos, while I was studying and living in Athens. I also used to have long hair at that time, and my parents detested that. So, one day, I decided to have the hair cut, while simultaneously loading the DT to a truck that would have it carried to Athens. Getting back home as a short-haired guy again (after 3 years), my parents’ surprise was so great that they didn’t mind that much of me having the DT shipped to Athens. And there I was, at my early twenties, with my shinny Yamaha in the garage, my blue cordura jacket and an AGV, my first off-road helmet which I had bought at Monastiraki. Those were the dayz...

[GRE] Μία ιστορία: Μετά από διάφορα παπάκια στο Λύκειο, τελικά κάπου στο 2001 κατάφερα κι έψησα τους δικούς μου για την πρώτη μου μοτοσυκλέτα. Ήταν ένα Yamaha DT 125R, ένα παιδικό όνειρο για εμένα τότε. Αναρτήσεις με μεγάλες διαδρομές, αληθινά φρένα και η αίσθηση μιας πραγματικής μοτοσυκλέτας, ήταν μερικά από τα πράγματα που με έστελναν στα ουράνια. Το πρόβλημα ήταν πως το μηχανάκι στους πρώτους μήνες της ζωής του έμενε στη Ζάκυνθο, ενώ εγώ ήμουν φοιτητής στην Αθήνα. Είναι, όμως, ένα καλό σχέδιο κατά νου. Τότε είχα μακριά μαλλιά, που στους δικούς μου δεν άρεσαν διόλου. Οπότε, μια μέρα, πήγα κι έκοψα το μαλλί, ενώ ταυτόχρονα σχεδόν φόρτωσα το DT στο φορτηγό για Αθήνα. Όταν με είδαν σπίτι με κοντό πάλι μαλλί, χάρηκαν τόσο, που σχεδόν αγνόησαν το γεγονός ότι θα είχα το DT στην Αθήνα. Κι ορίστε, λίγο μετά τα είκοσί μου, με ένα απαστράπτων Yamaha στο γκαράζ, το αγαπημένο μου μπλε cordura jacket και το πρώτο μου χωματερό κράνος, ένα AGV αγορασμένο από το Μοναστηράκι. Αυτές κι αν ήταν μέρες…

copyright@p. klampanis

sometime in 2002

Να μην ξεχάσω να... [GRE]

“Να μην ξεχάσω… να μην αφαιρούμαι. Να ξυπνάω το πρωί και να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως σήμερα αυτό που θα ζήσω είναι η πραγματική μου ζωή κι όχι μια πρόβα τζενεράλε. Αυτή η μέρα, αν την αφήσεις ηλίθια, θα πεθάνει ανεπιστρεπτί. Θα ταφεί άδοξα στον παράδεισο των χαμένων ημερών και των καλών προθέσεων. Αυτό να του λέω”

της Λένας Διβάνη

Κοντέινερ, Μάρτιος 2010

copyright@BMW

5/2008

Never in doubt [ENG]

I can't
Decide.
Wrong,

From right.
Day,
From night.
Dark,
From light.
I love, but I love
This life…

As quoted by Coldplay’s song

Things I Don't Understand,

from the album Speed of Sound (2005)

copyright@thanassis koutsogiannis

somewhere in the Balkans,

7/2010

The Inside Story XXXVII

[ENG] “Better be careful, honey. Grown-ups never behave like that”. That’s pretty much what I seem to be telling this dear little Gas Gas FSR 450. Getting overly involved with bikes and enduro riding could affect your ability to communicate somehow. Back in 2008, during a photoshoot with da man, Giorgos Legakis at mount Imitos.

[GRE] “Το καλό που σου θέλω, να προσέχεις. Τα μεγάλα παιδιά δεν φέρονται έτσι”. Κάτι τέτοιο φαίνεται να λέω στο άμοιρο Gas Gas FSR 450. Όντως το να μπλέκεις πολύ με τα μηχανάκια και το enduro φαίνεται ικανό να επηρεάσει τις ικανότητες επικοινωνίας σου. Πίσω στο 2008, σε φωτογράφηση με τον άνθρωπα, Γιώργο Λεγάκη, στον Υμηττό.

copyright@giorgos legakis

4/2008

Another non-biking post... [ENG]

Love is about torturing one another

- "It’s the pain that holds people together, we need to hurt one another, when that’s gone, there’s nothing left, nothing worth saving anyway."

- "I don’t accept that. Where’s the love lady?"

- "The love…?"

- "Yes, where might it be located?"
...

- "That’s love? Half-in, half-out? That’s not love, that’s torture."

- "Torture? That sounds like love to me!"

Final scene from Californication TV Series
Season 3, Episode 9