So, I went to NY

[GRE] “Το Μανχάταν είναι όπως στις ταινίες και στα μυθιστορήματα: οικείο και ταυτόχρονα διαφορετικό σε σπίτια, φύλα, ρόλους… Έχεις την αίσθηση ότι εδώ κάτι μπορεί να γίνει και με την περίπτωσή σου” … “Εδώ επιβιώνεις χωρίς να το κάνεις θέμα. Οι ιδιαιτερότητές σου δεν διαφέρουν από και πολύ από των άλλων. Των χιλιάδων άλλων”, όπως λέει ο Κ. Τζούμας στο Complete Unknown. Και μετά είναι οι ουρανοξύστες, πιάνεται ο λαιμός σου να κοιτά ψηλά, τα σύννεφα κίτρινα, ροζ και γαλάζια να χάνονται μέσα στα φώτα των προβολέων, μια λίμνη, φύση στο κέντρο της πόλης, άλλος κόσμος, ένας έλληνας μαζί με ένα γερμανό και δύο κουβανούς να παίζουν μουσική για τούρκους, έλληνες, αμερικανούς στην ελληνική ταβέρνα της αστόρια, στην καρδιά του new jersey, κάποιος μου μιλά ασταμάτητα για το χωριό μου τη δεκαετία του ’50, μαύροι με άραβες, ευρωπαίους και ισπανόφωνους, δουλεύουν, ζουν, συνεργάζονται, το μετρό, ποδήλατα, άνθρωποι ευγενικοί, οι ευκαιρίες, τουρίστες, κόσμος, η πόλη.
More χίαρ

2/2012

Riders in the storm

[ENG] Freezing cold temperatures, close to -15 degrees C, two bikes with spikes on their tires, two riders and Thanassis behind the camera, trying to reach the top of mount Vassilitsa, close to 2.200 meters above sea-level.

1/2012

Cycling Manhattan

[ENG] Cycling Manhattan. From Brooklyn Bridge, rolling uptown 6^th ave, an idiot’s smile in the face, freezing temperatures, Petros’ borrowed “Fuji” bike hitting the ass in the bums, trying to avoid some crazy taxi drivers, feels a bit like Athens here, sky almost hidden by the skyscrapers, it's like watching a film.

2/2012