[ENG] I just want that bike.
Yamaha YZ 125 (enduro version by HMC).
As seen in Noiretable, France.
Yamaha YZ 125 (enduro version by HMC).
As seen in Noiretable, France.
9/2010
27.10.10
24.10.10
When I see we made it through another day
So we left
Followed the path
Towards the end of the light tunnel.
We made it through
Till the end of the day
Worn out but finally safe.
And when we wake up
There’s a new path waiting
Another day to sustain
Turn the lights off, dear, it’s time to go
copyright@LE
8/2010
22.10.10
The Inside Story XXVIII (Limits KO)
[GRE] Υπάρχει το σημείο που το ‘χεις, κι αυτό που… το ψάχνεις. Κι εδώ με το καινούριο Husqvarnάκι στο Σοφικό, είμαι κάπου ενδιάμεσα. ΟΚ, γλιστρούσε πολύ το γεμάτο πέτρα τερέν, ήθελα κι εγώ να το παίξω εντυπωσιακός μπροστά στον φακό του Δημήτρη. Όχι, το παντιλίκι διαρκείας καλά πήγε, και η φωτό σχετικά αξιοπρεπής είναι. Το θέμα είναι πως λίγο μετά και όντας ακόμη πλαγιασμένος, αποφάσισα να κλείσω το γκάζι, και η απότομη μεταφορά του βάρους με έριξε από την αντίθετη πλευρά. Ευτυχώς είχε προλάβει να κόψει φόρα το μηχανάκι. Και η πτώση ήταν ανεπαίσθητη. Αλλά είχε πλάκα…
[ENG] There’s a point where you feel like you’re in control of things and another one where you’re hopelessly trying to figure out what’s going on. Riding the brand new TE 449, I found myself somewhere in-betweeen. OK, you had to try a lot to avoid crashing on that slippery rocky terrain, but I also opted for impressing my photographer as well. My mistake was that, with the bike still on its side, I decided to turn off the gas, and the immediate weight movement threw me on the opposite side violently. Hopefully the bike had reduced its speed a lot, so touching the ground did not hurt that much. But the photo looks OK, and that was quite fun…
copyright@racephoto.gr
10/2010
The inside story XXVII (Stealing a KTM)
[GRE] Κατασκοπευτικά μαύρα γυαλιά (δανεικά από τον φωτογράφο), προσεκτικά βήματα για να μην ακουστώ κι ένα 85 SX που προσπαθεί να κρυφτεί στην αγκαλιά μου. Δεν ακούγεται καλή ιδέα; Αυτά παθαίνεις άμα περνάς δύο μέρες οδηγώντας όλα τα νέα KTM του 2009 σε μια μαγευτική τοποθεσία στην Σουηδία, θέλεις να πάρεις και λίγο από την όλη εμπειρία για το σπίτι.
[ENG] Spy pair of (peuker’s) glasses on, cautiously stepping on finger toes, an 85 SX trying to hide itself in my arms… Sounds like a good idea, doesn’t it? That’s what happens when you spend two days riding the whole new KTM line-up in a magnificent enduro – motocross park in Sweden, you want to take a piece of it back home with you.
copyright@h. peuker
6/2008
Non champ expressions
[GRE] Μα κοιτάξτε τις εκφράσεις στα πρόσωπά τους! Και δεν εννοώ αυτές των πρωταθλητών, στην προκειμένη των Salminen - Cervantes (2007), Aro (2008) και Knight (2010), αλλά εκείνες όσων έφτασαν κοντά στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιαν. Κάθε φορά που σκάει φωτό πανηγυρισμών, ψάχνω να βρω τους άλλους, τους χαμένους. Το πάθος τους για επιτυχία, ίσως η λύπη τους για την μη πραγμάτωση των στόχων τους. Όμως, θα τα καταφέρουν, κάποια μέρα, και οι πιο πολλοί από αυτούς το έχουν ήδη κάνει.
copyright@giorgos legakis, KTM Images/J. Edmunds
20.10.10
Σκέψεις τρίτης μέρας [GRE]
Όχι, αποκλείεται. Έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου πως βρίσκομαι στον σωστό δρόμο. Το GPS, με την θολή και γεμάτη λάσπη οθόνη, έδειχνε ότι μάλλον πάω καλά. Μα δεν υπήρχε καμία κορδέλα, πουθενά, ήμουν μόνος για ώρα και το ποτάμι που είχα αρχίσει να ακολουθώ εδώ και κάνα χιλιόμετρο έδειχνε να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο. Με πλάτος ενάμιση με δύο μέτρα, πέτρα παντού, πολύ νερό με δυνατή ροή, μπορούσες να πνίξεις το μηχανάκι και τον εαυτό σου ανά πάσα στιγμή. Πόδια κάτω με πρώτη ταχύτητα, αρκετές φορές βουτούσα μέχρι την πλάτη στο παγωμένο νερό για να γλιτώσω το μηχανάκι από το να γίνει υποβρύχιο. Αυτό το κομμάτι σε δικό μας αγώνα enduro; Δεν το συζητώ. Οι διοργανωτές δεν θα ‘ξεραν που να κρυφτούν από τους μανιασμένους – καλομαθημένους εντουράδες.
Καλά πάω άραγε;
Ούτως ή άλλως, πίσω να γυρίσω αποκλείεται.
Οπότε συνεχίζω και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει.
Τελικά καλά πήγαινα, το ποτάμι τελείωσε, είδα επιτέλους κόσμο, συνέχισα λίγα χιλιόμετρα αλλά μετά έχασα ένα συνδετικό κολάρο στο κύκλωμα του ψυγείου μαζί με όλα τα υγρά. Το Betάκι ανέβασε θερμοκρασία, έλιωσε το σωληνάκι της βενζίνης, μετά αυτό του συμπλέκτη, και οι πιθανότητές να τερματίσω τη μέρα χάθηκαν. Για να επιστρέψω στα paddock έπρεπε να κάνω 18 χιλιόμετρα από δασικούς και 100 από άσφαλτο, ρουμάνικη Εθνική Οδό.
Σήμερα είδα την φωτό αυτή, από τα παιδιά της Xventure που ψάχνουν τις διαδρομές του 2011. Εκεί έπρεπε να ‘μαι, στην παραδεισένια κόλαση του Red Bull Romaniacs.
13.10.10
A Day in the Dirt [ENG]
A big leap,
That close to hitting the dirt
And then, a bruised toe
From heavily landing on the pegs,
hurting for a few days.
But it just never gets enough.
Untill the next time
copyright@konstantinos tzemis
8/2010
4.10.10
Weekend warriors [GRE]
[GRE] Σάββατο 9.30π.μ στη BP. Καλά, κλασικά φύγαμε 10.30, αφού είχαμε φουλάρει σε υγρά, βενζίνες, κρουασάν, χυμούς κτλ κτλ. Ωραίο παρεάκι, πιο χαλαρό. Με το Βασίλη, το Γιάννη, το Σταύρο, το (νέο) Ηλία… Από τα πιστάκια της Βαρυμπόμπης, προς Βασιλικά, στάση στο “φιλέτο”, μετά από τα γνωστά μονοπάτια προς την πάνω πηγή, νεράκι και κατεύθυνση προς Skariland. Το χώμα στο πιστάκι στις ελιές, φρεζαρισμένο, κάναμε τα δικά μας πατήματα. Αλλά είπαμε να μην το καθυστερήσουμε. Το δεύτερο σκέλος της βόλτας, μας περίμενε στο Δαφνί. Καθυστερήσαμε, βαρεθήκαμε, το ματαιώσαμε. Και μείναμε να σπρώχνουμε, έτσι για την πλάκα μας, σε μια απίστευτη ανηφόρα -βουνό με λούκια - κάπου μετά την Φυλή. Φαίνεται και από την Αττική Οδό, δεξιά πριν το τούνελ στον Ασπρόπυργο, πριν αρχίσει δηλαδή να κατηφορίζει. Ανεβήκαμε (σχεδόν) όλοι.
Και την Κυριακή, πακέτο. Τι θέλω και τους ακολουθώ; Είναι τρελοί αυτοί οι Dirty Brothers. Οχτώ ώρες μονοπάτι, με γρήγορη ροή, από Αγίους Θεοδώρους προς Λουτράκι, μέχρι την Περαχώρα, γύρω γύρω και πάλι πίσω. Καμιά εκατοπενηνταριά χιλιόμετρα. Και δύο λάστιχα σκασμένα, ταυτόχρονα στο ίδιο μηχανάκι! Καθώς προσγειώθηκα λίγο άτσαλα σε λούκι. Αυτό πρώτη φορά γίνεται. Ευτυχώς ο Γιώργος μας περίμενε στο βενζινάδικο – βουλκανιζατέρ του στην Περαχώρα και μέσα σε δέκα λεπτά το Husaberg ήταν έτοιμο για τη συνέχεια. Μπήκα σπίτι κατά τις δέκα το βράδυ κομμάτια. Κι ο δρόμος για το κρεβάτι, τόσο μικρός! Zzzzzzzzzzzzzzzz
 |
| Σάββατο, λίγο μετά τις 09.30, στη BP |
 |
| Κυριακή μεσημέρι, μετά από 4 ώρες enduro, στην Περαχώρα. Ακόμη στα μισά |
 |
| Το μπροστινό έτοιμο, πάμε για το πίσω |
copyright@Anty G.
10/2010
Subscribe to:
Posts (Atom)
