[GRE] Μια κραυγή χαράς. Χαμόγελο. Τερμάτισα δεύτερος. Ίσως και τίποτα σπουδαίο, Αττικό Κύπελλο Scramble ήταν άλλωστε, μα… εγώ ένιωθα ευτυχισμένος. Φεβρουάριος του 2008. Είχα κάνει ένα καλό αγώνα με το Husvarnaκι μου, ξεκίνησα πρώτος και μετά τη μέση είδα τον Θανάση Κομνηνό να με περνάει. Αλλά το πάλεψα. Προσπάθησα να μείνω πίσω του, αλλά ήμουν αρκετά κουρασμένος να το ρισκάρω. Είχε μια μεγάλη ευθεία με παχιά άμμο, στην παραλία του Αγ. Νικολάου στην Ανάβυσσο, τραβούσα το σώμα πίσω και άνοιγα το γκάζι. Λίγες στροφές μετά, ήταν μαζεμένος κόσμος. Ο skariland, φώναζε! Δε μ’ ένοιαζε κανένα αποτέλεσμα. Το ευχαριστιόμουν, κάθε στιγμή, κάθε στροφή. Εξ’ ου και το χαμόγελο, μάλλον, στην απονομή.
[ENG] Oh yes! Screaming from joy. A smile. I finished second. Perhaps nothing that special, besides it was just a local race, but … I was excited. I did a good race with my dear little Husqvarna, started first and after the middle of the race saw Thanassis Komninos passing me. I tried to stay behind him, but was so tired and preferred not to risk it. I remember at a part of the course there was a long straight of about 1km with deep sand. Standing in the back of the bike, I was twisting the throttle wide open. A few corners after that, some people were cheering. My friend skariland was one of them. I did not care about my positioning at that time. I loved every corner and every moment of that race. And I guess that’s why I have this huge smile on my face at the podium.
copyright@motorsite.gr
2/2008
The importance of being happy.
ReplyDeleteI loved every corner and every moment of that race.
Hell yeah..!!